Wrócić można ścieżką Kamenickiego, która prowadzi wyżej, górną granią kanionu. W ten sposób dokładnie zapoznamy się z doliną Izery. Nasza wycieczka zaczyna się na semilskim rynku, skąd wyruszamy czerwonym szlakiem koło pomnika pisarzy Antala Staška i Ivana Olbrachta. Po ok. 2 km dotrzemy do dzielnicy Bítouchov z dzwonnicą z 1812 r., będącą cennym przykładem budownictwa ludowego typowego dla przedgórza Karkonoszy. Przechodzimy przez Bítouchov i idąc leśną drogą docieramy na początek Riegrovej stezki. Skalną bramę pokonuje my, przechodząc po zawieszonej nad przepaścią żelaznej platformie – mierzącej 77 m „galerii”.

Ścieżka prowadzi dalej koło jazu, przy którym ma swój początek odprowadzający wodę do elektrowni wodnej w Podspálovie tunel o długości 1300 m. Mijamy podobną do lwa skałę („U Kamenného lva”) i serpentynami wchodzimy na urwisko skalne. Na nim znajdziemy zadaszone miejsce do odpoczynku zwane „pěšorest” – „odpoczynek dla pieszych”. Niedaleki punkt widokowy Böhmova vyhlídka nazwany został na cześć Antonína Böhma, pierwszego prezesa semilskiego oddziału Klubu Czeskich Turystów KČT, współzałożyciela Riegrovej ścieżki. Znajdujemy się teraz w najpiękniejszej partii kanionu z widokiem na Kruczą Skałę (Krkavčí skála), pełne głazów koryto rzeki i trasę kolejową na przeciwległym brzegu. Z „pěšorestu” idziemy w dół prawie do samej rzeki. Przed punktem, w którym ścieżka prowadzi przez wykuty w skale tunel mierzący 12 m, podczas zimowych i wczesnowiosennych roztopów tworzy się piękny lodopad. Przechodzimy koło obudowanego w 1924 r. źródełka Antala Staška i dochodzimy aż do podspálovskiej elektrowni z lat 1921–1926, która do dziś jest czynna. Woda doprowadzona jest do niej mierzącym 1300 m tunelem, zaczynającym się koło jazu, który mijaliśmy. Przyległy Hotel Pod Spálovem, pierwotnie schronisko Crhova chata z 1929 r., jest dobrym miejscem do odpoczynku i przekąszenia czegoś. Z powrotem możemy wrócić pociągiem z Podspálova do Železnego Brodu, tu przesiąść się i dalej jechać do Semil.