Urządzenia śluzy, krat wlotowych i kładek dostarczyła firma Bratři Prášilové a spol. z Libeňia, turbiny firma Breitfeld a Daněk z Blanska, urządzenia elektryczne rozdzielni firma F. Křižík. Wody napędzające turbiny elektrowni poprowadzono spod jazu w pobliżu galerii widokowej sztolnią o długości 1323 metrów, a następnie murowanym kanałem o długości 437 metrów. W 1998 roku elektrownia przeszła remont generalny, którego głównym mottem było zachowanie oryginalności, wyjątkowości i piękna przy jednoczesnym przywróceniu siły, witalności i świeżości. Przedsięwzięcie powiodło się - może także dlatego, że wszyscy, którzy mieli coś wspólnego z renowacją obiektu, podchodzili do swojej pracy z dużą dozą pokory i szacunku. Elektrownia do dziś służy swym pierwotnym celom, a ponadto jako klejnot architektury podziwiana jest przez turystów spacerujących Ścieżką Riegera (Riegrova stezka) z Semil do Podspálova. Obiekt jest przykładem prawie idealnej symbiozy techniki z naturą. Od maja 2009 roku udostępniono go do zwiedzania turystom - w poniedziałki i piątki od godz. 14.00, w soboty i niedziele od 10.00 do 14.00.